Późna jesień 1999 r. Jestem w Pradze, w Barrandovie. Siedzimy na sali synchronizacyjnej miejscowego laboratorium i oglądamy z Pawłem Edelmanem pierwszy akt czeskiej kopii filmu Pan Tadeusz. Szalony czeski kolorysta (nazywany też kosmitą) siedzi obok z dyktafonem i nagrywa uwagi operatora. Tak naprawdę to Paweł prawie się nie odzywa. Powiedział limit słów na dziś już … Czytaj dalej Wersja „oskarowa”